Λεύκη
Τι είναι η λεύκη
Πρόκειται για ένα χρόνιο νόσημα κατά το οποίο οι προσβαλλόμενες περιοχές του δέρματος αποχρωματίζονται, αποκτούν δηλαδή λευκό χρώμα.
Στις περιοχές αυτές χάνεται η χρωστική μελανίνη. Οι ακριβείς αιτίες εμφάνισης της νόσου δεν είναι γνωστές, φαίνεται ωστόσο να οφείλεται σε μια αυτοάνοση αντίδραση του οργανισμού. Παρατηρείται μια κληρονομική επιβάρυνση.
Ποια τα συμπτώματά της
Εμφανίζονται αποχρωματισμένες κηλίδες στο δέρμα κυρίως στην περιοχή του προσώπου (πέριξ στόματος και ματιών), τραχήλου, γενετικής χώρας και μασχαλών καθώς επίσης και σε σημεία άσκησης έντονης πίεσης (γόνατα, αγκώνες, σφυρά). Συνοδά συμπτώματα κατά κύριο λόγο λείπουν, σε λίγες περιπτώσεις αναφέρεται αίσθημα ήπιου κνησμού.
Ποιοι είναι οι τύποι της λεύκης
Διακρίνεται σε εντοπισμένη, τμηματική και γενικευμένη.
Η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη ταξινόμηση περιλαμβάνει την τμηματική και μη τμηματική λεύκη.
Στην μη τμηματική λεύκη παρατηρείται συμμετρία των προσβαλλόμενων τμημάτων δέρματος, μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία και να παραμείνει σε ένα σημείο η να καταλάβει μεγάλες περιοχές.
Στην τμηματική λεύκη εμφανίζονται τα συμπτώματα σε συγκεκριμένο σημείο του δέρματος και σημειώνεται μια πολύ πιο γρήγορη εξάπλωση σε σχέση με την μη τμηματική. Εμφανίζεται κυρίως κατά την εφηβική ηλικία.
Υπάρχουν συνοδές παθήσεις
Η πάθηση της λεύκης συχνά συνυπάρχει με νοσήμαατα του θυρεοειδούς αδένα, με γυροειδή αλωπεκία και σακχαρώδη διαβήτη.
Ποια είναι η εξέλιξη της νόσου
Η πορεία της εξέλιξης της λεύκης είναι απρόβλεπτη, καθώς μπορεί είτε να επεκταθεί είτε να θεραπευτεί μόνη της, ή σε πολλές περιπτώσεις να παραμείνει στάσιμη. Συνήθως, οι αχρωμικές κηλίδες της Λεύκης αυξάνουν βαθμιαία σε μέγεθος και οδηγούν σε σημαντικό αισθητικό πρόβλημα, ειδικά σε άτομα με σκουρόχρωμη επιδερμίδα.
Πώς αντιμετωπίζεται η λεύκη
Η αντιμετώπιση της Λεύκης θα πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη το όφελος της θεραπείας σε σχέση με τις πιθανές παρενέργειες που έχει κάθε μια από αυτές. Τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα διαθέσιμων θεραπειών ποικίλλουν και δεν είναι δυνατόν να εγγυηθούν τον πλήρη επαναχρωματισμό της περιοχής. Οι πιο συχνα χρησιμοποιούμενες μέθοδοι για την θεραπεία της Λεύκης είναι οι ακόλουθες:
- Θεραπεία με τοπικά κορτικοστεροείδη. Αποτελεί τη θεραπεία πρώτης εκλογής με μέτρια αποτελεσματικότητα
- Τοπικά Σκευάσματα με αναστολείς καλσινευρίνης. Αποτελεσματική θεραπεία ειδικά για βλάβες που συναντώνται στην περιοχή της κεφαλής, τραχήλου και γεννητικής χώρας.
- Τοπική χρήση αναλόγων βιταμίνης D. Καταστολή του ανοσοποιητικου συστήματος μέσω τροποποιητικής δράσης στα λεμφοκύτταρα.
- Χρήση προιόντων κάλυψης των προσβεβλημένων περιοχών. Δεν αποτελεί θεραπεία της νόσου, μπορεί όμως να συμβάλει στην τόνωση της αυτοπεποίθησης του ασθενούς προσφέροντας ένα πιο ενιαίο χρωματικό τόνο στην επιδερμίδα.
- Φωτοθεραπεία με υπεριώδεις ακτίνες UVB/ φωτόλουτρα PUVA . Μπορεί να εφαρμοστεί σε νόσο με πρόσφατη έναρξη, που εμφανίζεται κυρίως στα άκρα με καλή αποτελεσματικότητα. Στην περίπτωση αυτή αξίζει να συνεκτιμηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.